Angelssite

Het Duivelskind verteld

Home
Mijn verhaal
lezingen
- Referenties
Het Duivelskind
Blog
PTSS
Foto’s
Media
Contact

Home
Mijn verhaal
lezingen
- Referenties
Het Duivelskind
Blog
PTSS
Foto’s
Media
Contact

Contact

Voel je vrij om contact met me op te nemen, vul dan het onderstaande forumier in.

Contact

Je naam*

E-mail*

Onderwerp*

Bericht*

@instagram

Pffft ik vind de hitte vreselijk voor mij mag het

Pffft ik vind de hitte vreselijk voor mij mag het snel afkoelen. Lekker in de ochtend mijn rondje met Dirk zit er niet in, dat kan ik hem niet aandoen. Om Dirk wat te helpen ligt er een koelmat in zijn mand en heeft hij een koelband om. De rondjes uitgaan zijn kort en zo veel mogelijk in de schaduw. #hulphond #assistentiehond #koningspoedel #poedelsofinstagram #harlekijnpoedel

Het mondkapje Ik lig in mijn bedje en luister naa

Het mondkapje

Ik lig in mijn bedje en luister naar de geluiden om me heen. Kraakt de trap al, komt hij eraan? Ik hoor zijn voetstappen op de trap, de slaapkamerdeur gaat open. Hij buigt over me heen en dan legt hij die grote hand van hem over mijn mond en neus. Ik kan nog nauwelijks ademhalen en ben dood en doodsbang. Een van de vele herinneringen dat ik denk te stikken. Onder water geduwd, keel dichtgeknepen, mond en neus afgedekt. Zo vaak heb ik gedacht dat dit het was, dat de dood me zou bevrijden. Telkens weer 25 jaar lang.

En dan wordt het voorjaar 2020, Corona komt in ons leven. Ik hoor bij de doelgroep en ben bang. Mijn in jaren met zo veel bloed, zweet en tranen opgebouwde sociale leven komt stil te liggen. Eenzaamheid ligt op de loer. Toch weet ik hierin een weg te vinden. Met mijn scootmobiel en Dirk ga ik er dagelijks op uit, een hond moet toch uit, Corona of niet. Ik geniet, zeker in deze tijd intens van deze vrijheid. Eigenlijk kom ik de Corona tijd wel goed door. Ik ben voorzichtig, gebruik mijn verstand maar leef niet meer in angst.

Maar dan komt het mondkapje, in het begin heb ik er nog niks mee te maken. Tot het nu verplicht is, ook met de taxbus waar ik mee verplaats. Ik zet het ding op en vrijwel onmiddellijk ben ik terug in mijn slaapkamer, als kind en voel ik dezelfde angst als toen, IK STIK!! Met mijn verstand probeer ik te redeneren ik ben veilig, ik ben veilig. Het lukt niet dat gevoel dat zo overbekende gevoel overheerst. Niet voor een gat te vangen probeer ik het meerdere malen, misschien als ik wat langer volhoud? Niets helpt een mondkapje op is terug in dat alles omvattende gevoel. De paniek, het dissociëren alles wat ik overwon is met het mondkapje op terug.

Dus voor mij geen mondkapje en ik hoop zo dat er geen verplichting komt. Drukke plekken vermijd ik dat gaat prima. Maar mijn therapie afspraak die ik maandag 10 augustus heb staan moet ik omzetten naar een telefonische. Het zou de eerste keer zijn dat ik na het uitbreken van Corona weer ernaartoe zou gaan. Maar ik kan het echt niet. Ik snap goed dat er maatregelen nodig zijn en respecteer ze ook. Maar voor sommige is het mondkapje onhaalbaar en niet omdat ik tegendraads ben m

Zelf heb ik sinds 4 jaar PTSS-Hulphond Dirk. Met h

Zelf heb ik sinds 4 jaar PTSS-Hulphond Dirk. Met hem samen is mijn leven enorm veranderd en is het leven nu een met kwaliteit geworden. Deze honden worden voor niet-geüniformeerden nog steeds niet vergoed. En een hulphond is duur, het is een intensieve opleiding daardoor is dit voor veel te weinig mensen beschikbaar. Maar is een hulphond DE oplossing?

Een Hulphond is geen oplossing, maar een hulpmiddel. Dat klinkt wat kil wat het is verre van een ding, het is een levend wezen. De hond helpt je in het dagelijks leven met dingen te gaan doen die je niet alleen durft, helpt je om je eigen spanningen en gedrag te herkennen en nog veel meer. Maar het is nog steeds zo dat je zelf ook stappen moet zetten. Ik durfde niet echt naar buiten te gaan. Met Dirk samen durf ik dat wel maar ik moet wel zelf de voeten over de drempel zetten. Hij geeft me meer zelfvertrouwen en een veiliger gevoel.

Een hulphond krijgen en hebben is een intensief proces. Er gaan heel wat uren training inzitten. Zolang je de hond hebt blijf je trainen, nieuwe dingen en al gekend gedrag herhalen. Je moet een band opbouwen met je hond en ook daarin gaat veel tijd en energie inzitten. Maar wat je ervoor terugkrijgt is met geen pen te beschrijven. De band met je hulphond is vele malen intensiever dan met een huishond.

En natuurlijk heb je een grote verantwoordelijkheid. De verzorging kost ook tijd, energie en geld. Eten en drinken, meerdere malen per dag uitlaten, eventueel naar een trimmer, de dierenarts. Die discipline moet je ook op kunnen brengen. Ook al heb ik een klote nacht gehad toch moet Dirk uit in de ochtend. Ik vind dat juist fijn want dat haalt je uit je cocon. Niet iedereen is geschrikt voor een Hulphond, soms omdat de verantwoordelijkheid te groot en soms omdat een hond gewoon niet bij je past.

Dirk geneest mijn PTSS en dissociatieve stoornis niet. Wel maakt dat ik er met hem beter mee om kan gaan. Dat hij me waarschuwt als ik dreig te verzuipen in het verleden. Dat hij zorgt dat ik weer een sociaal leven heb. Dat gaat niet vanzelf, dat is hard werken zowel voor mij als voor de hond. Je moet ook open staan voor je hond, hem leren lezen zodat je de signalen herkent die de hond je geeft

De laatste week worden we weer doodgegooid met Cor

De laatste week worden we weer doodgegooid met Corona nieuws. En begrijp me niet verkeerd ook ik ben voorzichtig en besef me hoe erg het kan zijn als je het krijgt (ik hoor tot de doelgroep). Maar hoe erg is het?

Net hoorde ik op de radio dat op dit moment van alle geteste mensen er 1 % besmet is. Dat er meer besmettingen worden ontdekt ligt vooral aan het feit dat we ook veel meer testen. Tussen 20 juli en 26 juli hebben 111.764 personen zich laten testen bij de testlocaties van de GGD. Dat zijn 22.878 meer testen dan de week daarvoor, toen 88.886 testen werden afgenomen.

Kijk ik naar mijn eigen stad Helmond dan hadden we gister 7 mensen die Corvid-19 hebben en 0 in het ziekenhuis. Helmond heeft 92.432 inwoners.

Dan ben ik voorzichtig ik houd me aan de regels maar niet angstig en maak ik me nog zeker geen ernstige zorgen.

Dit hangt op mijn lichtblauwe muur, waar eerst een

Dit hangt op mijn lichtblauwe muur, waar eerst een oranje, grijze boeddha hing toen de muur nog rood was.

Over mij

Blogger, schrijver, spreker, taboedoorbreker. Voorvechter strijd tegen kindermisbruik en kindermishandeling. PTSS, dissociatieve stoornis, maar stabiel. Levensgenieter, getrouwd. PTSS hulphond Dirk

Linken

Stichting Praat

LSG, lotgenotenplatform voor vrouwen én mannen

Stichting Revief

Voor een veilig thuis

Seksueel geweld

Stombp (Münchhausen by Proxy)

Centrum seksueel geweld

Out Ot The Box tv (herstel en zelfregie)

Uitgelichte blogs

De waarde van nee

Incest, laten we het benoemen

Volg Angélique

Abonneer je op dit blog d.m.v. e-mail

Voer je e-mailadres in om je in te schrijven op dit blog en e-mailmeldingen te ontvangen van nieuwe berichten.

Voeg je bij 2.128 andere abonnees

E-mailadres

Populaire berichten & pagina’s

Het mondkapje
Angel(ique)
Mijn verhaal
Het Duivelskind
Foto's
Blog
lezingen
Morbide Obesitas
Incest, laten we het benoemen,
Wat overkomt me allemaal?

© Angélique 2020

We gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website zo soepel mogelijk draait. Als je doorgaat met het gebruiken van de website, gaan we er vanuit dat u ermee instemt.Ok Privacy policy