Divers

Het vergeten kind

Het vergeten kind houd op dit moment een actie waarbij je kinderen die het heel moeilijk hebben een hart onder de riem kan steken. Je kan een bemoediging voor op een sjaal plaatsen en de sjaal ook daadwerkelijk laten maken. Deze zullen dan uiteindelijk aan de kinderen uitgedeeld worden. (https://steun.hetvergetenkind.nl/bericht). Ik zou iedereen aan willen moedigen dit ook te doen. Het betekend zoveel voor een kind. Er zitten heel veel kinderen in situaties waarin ze niet zouden moeten zitten. In internaten, crisiscentra, asielzoekerscentra, thuis in een uitzichtloze situatie.

Ik weet nog te goed hoe het is om een vergeten kind te zijn. Het allermeeste staat me de kerst in het internaat bij. Al mijn groepsgenootjes waren weg, uitgenodigd door familie om daar kerst te vieren. Ik was nog alleen in dat grote internaat met een groepsleiding die voor mij alleen werkte. Ik voelde me zo enorm eenzaam. Ik was door niemand uitgenodigd. Ik had een tante en 5 ooms en niemand dacht ook maar aan mij daar in dat internaat. De eerste weken in dat internaat heb ik vooral heel angstig op de trappen gezeten.

In een instelling moeten wonen is niet makkelijk. Ik heb in crisiscentra gewoond en een internaat. Het is voor je eigen veiligheid maar je wordt wel uit je vertrouwde omgeving gerukt met nauwelijks ruimte om iets van jezelf mee te nemen. En ineens woon je in een groep waarin je jezelf moet zien te handhaven. Ik weet nog de tweede keer dat ik thuis weg was. Ik was in een tiener opvangcentrum. Had alleen een boekentas bij en de kleding die ik aanhad. Mijn voogd en ouders wilde me niets geven. Ik moest maar naar huis komen. Daar zat ik met kleren aan die waren achtergebleven in dat centrum. Maanden met vreemde spullen niets van mezelf, dat is kan je vertellen heel erg zwaar.

Een instelling word nooit echt je thuis. Je krijgt er vrienden maar die komen en gaan weer. De groepsdynamiek veranderd telkens doordat de samenstelling van de groep veranderd. Je moet je telkens weer aanpassen. En hoe lief de groepsleiding ook is ook zij komen en gaan. Ze voelen niet als je familie. Met geen van allen deel je een verleden. Je moet ineens naar mensen luisteren die volslagen vreemden voor je zijn. Wat eerder nog wel mocht mag nu niet meer en wat niet mocht mag nu wel. Soms heb je een eigen kamertje en soms moet je deze delen en heb je nergens een plekje voor jezelf.

Je komt soms in een compleet onbekende wereld. Ik ben heel isolerend opgevoed in een kleine gemeenschap. En toen kwam ik in het tieneropvangcentrum terecht. Ik wist werkelijk niet wat me overkwam. Mensen met heel andere kleding, punkharen, grote sieraden, buitenlandse mensen. Een voor mij compleet vreemde wereld die me compleet overrompelde en waar ik geen raad mee wist. Kun je je voorstellen hoe een kind in een asielzoekerscentrum zich moet voelen niet alleen vreemden, maar een heel andere cultuur, ander klimaat, andere taal. Dat moet een kind toch compleet verwarren?

Het vergeten kind komt op voor al deze kinderen. Doe jij ook mee?

One Comment

  • Jennifer

    Het zal jou ongetwijfeld gevomt hebben tot de persoon die je nu bent ik hoop dat de vervelende dingen tot het verleden behoren en dat je die kan loslaten zodat je nu kan genieten van een fijn leven wat jij verdiend met keuzes die jijzelf maakt en je eigen beslissingen waar je weer van kunt leren en hopelijk ook van kunt genieten ik vind jou heel dapper en je mag trots zijn op jezelf ik weet zeker dat er heel veel mensen houden van jou mooie kwetsbare hart jij doet het goed…., liefs Jennifer donateur??

Ik zou het leuk vinden als je een reactie achterlaat

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Ontdek meer van Angelssite

Abonneer je nu om meer te lezen en toegang te krijgen tot het volledige archief.

Lees verder