Wat heb ik gemist als kind?
Een mooie foto bij dit bericht, ik ben hier amper 5 jaar oud. Ik zit nog op de kleuterschool en toch is mijn leven al zo zwaar. Ik word mishandeld, ik word misbruikt, ik word vernederd. Complimenten zijn me vreemd. Zo vaak krijg ik te horen wat een rotkind ik ben, hoe slecht, hoe onhandig, hoe lelijk ik ben, een duivelskind. Huidhonger is nu een veelgebruikte term, dan heb ik die mijn jeugd lang gehad. Een knuffel uit liefde, een zoen uit liefde en niet uit machtsmisbruik. Elke dag weer was ik bang en deed zo mijn best om lief te zijn, maar om de een of andere redenen lukte me dat nooit.
Ik ging naar school, daar was tenminste geen misbruik maar spelen met andere kinderen mocht ik nooit van mijn ouders. Ook niet na school, wat was ik jaloers als ik de buurtkinderen met elkaar zag spelen buiten, en wat voelde ik me schuldig dat ik dat niet verdiende. Wat was ik ontzettend eenzaam. De zondagen als we met de hele familie bij oma waren en hij me zo hard sloeg en me in de hoek zette, de schaamte die ik dan voelde. Mijn vader schaamde zich totaal niet, hij mishandelde me gewoon waar anderen bij waren, de familie, in de supermarkt.
Wat ik zo ontzettend gemist heb is dat niemand me zag, of wilde zien. Nooit vroeg iemand aan me ‘hoe gaat het met je?’. Nooit eens een aai over mijn bol en ‘dat heb je goed gedaan’. Het gevoel er niet toe te doen, het gevoel geen bestaansrecht te hebben, het gevoel dat ik niets maar dan ook niets waard was. De leegte die het veroorzaakte in mijn hart was zo groot. Alsof ik hol van binnen was en zo koud, er was geen warmte om het te vullen. Een tante die vele jaren later zegt ‘wat moet jij je ongelukkig gevoeld hebben, ik vond je een zielig kind’. Maar in mijn beleving was dat anders, doordat alle volwassenen in mijn leven niets deden en me negeerde dacht ik echt dat alles wat me overkwam zo terecht was, het lag aan mij.
Misbruikt worden is vreselijk, alsof je verscheurd wordt vanbinnen. Mishandeld worden doet fysiek pijn soms zelfs dagenlang. Maar niet gezien worden, genegeerd worden, niet gehoord worden, liefde ontberen dat doet oneindig veel pijn vanbinnen. Het maakt je bestaan zo eenzaam en zo leeg. Wat er ook gebeurt sluit je ogen niet, geef eens dat compliment, geef eens die aai over de bol en vraag eens ‘hoe gaat het met je?’….
5 Comments
SK
Ik ben jou boek aan het lezen en ben inmiddels over de helft. Wat een super heftig verhaal dat geen één kind mee zal mogen maken wat mij betreft. Inderdaad onbegrijpelijk dat niemand hierin iets gedaan of gezegd heeft. Dat de mishandeling op verschillende plekken plaatsvond en gezien wordt, maar hier vervolgens dus blijkbaar niets mee gedaan wordt. Onvoorstelbaar. Wat dat betreft hoop ik dat Veilig Thuis het tegenwoordig voor mensen makkelijker maakt om zorgen melden, omdat het ook anoniem kan.
En op de momenten dat je zelf de moed bij elkaar geschraapt hebt om over je thuissituatie te vertellen en tijdelijk ergens anders mocht verblijven, werd je toch weer teruggestuurd naar jouw onveilige thuissituatie.
Als gezinsvoogd zijnde gaan mijn nekharen recht overeind staan op het moment dat ik gelezen heb dat de gezinsvoogd weigerde om met jou in gesprek te gaan, ondanks de verschillende verzoeken. En pas in gesprek wil als je teruggaat naar je onveilige situatie, in gesprek met jouw ouders ernaast. Ik voel hierdoor veel plaatsvervangende schaamte, ook al is dit waarschijnlijk gebeurd voordat ik geboren ben. Dit heeft nooit zo mogen gebeuren in mijn ogen!
Ik wil je met terugwerkende kracht excuses aanbieden, ook al ben ik niet jouw gezinsvoogd geweest. Dit is namelijk niet hoe het proces in mijn ogen zou moeten zijn verlopen, ook niet in het verleden waarin er in andere tijden geleefd wordt. Een gezinsvoogd zal er moeten zijn voor het kind, niet voor de ouders!
Een gezinsvoogd hoort kinderen ook alleen te spreken zonder ouders erbij en het kind serieus te nemen, ook al hebben ouders er een verklaring voor.
Ik heb veel respect voor jou en voor je man, die indirect ook moet dealen met datgene wat jou is aangedaan. Wat ben jij een super stoere vrouw! Een echte vechter, een doorzetter die ondanks alles telkens de kracht weet te vinden om door te gaan. En het negatieve probeert om te zetten naar het positieve, zodat andere mensen (bijvoorbeeld hulpverleners en gezinsvoogden) hiervan kunnen leren. Ik hoop dat je vanaf nu het geluk in het leven mag blijven proeven! Want dat verdien jij!
Tja
Indrukwekkend geschreven weer!
Maar wat ik heel verdrietig vind en niet begrijp: je bent dus wél gezien, in ieder geval door één tante. Waarom heeft zij dan niets gedaan? Waarom logeerde je niet af en toe bij haar zodat je op adem kon komen en misschien ooit je hart kon luchten?
Angélique
Ik ben zeker gezien maar dat werd genegeerd. Hij mishandelde me waar de hele familie bij was, in de supermarkt, op straat en nooit heeft iemand iets gedaan.
Marieke
Ik ben je boek aan het lezen, het duivelskind. Ik ben halverwege.. wat een heftig verhaal. Ik leef met je mee.. gek natuurlijk want ik ken je niet en jij kent mij niet. Ik lees het met mijn mond open van verbazing. Hoe heeft iedereen dit zo door kunnen laten gaan.. hoe hebben ze je als hulpverleners jaren lang in de steek gelaten.. ik voel verdriet vanbinnen.. zo heftig. En je zit vast niet op mijn reactie te wachten maar ik kon het niet laten. Wat moet jij je eenzaam en alleen en onbegrepen hebben gevoelt. Knap en ik heb diep respect voor je dat je door bent blijven vechten, ook tegen jezelf en al je aangeleerde verkeerde gedachtes. Ik heb zelf ook cptss en kan daardoor een beetje begrijpen hoe dat gevecht tegen jezelf en je gedachten voelt. Je mag trots zijn op jezelf! Meer dan trots. ❤
Lindsey
Lieve sterke vrouw!
Ik heb je boek gelezen. Met veel ongeloof en pijn! Wat een vreselijke ellendige tijd heb jij gehad :(. Kan me met geen haar voorstellen hoe het voor jou geweest moet zijn :’( onbegrijpelijk hoe mensen die jouw voorbeeld zouden moeten zijn. Jou bescherming. Je zoveel verdriet en pijn hebben kunnen doen. En dan de mensen die jou uit die situatie hadden moeten halen je zo hebben laten stikken.
Maar lieve sterke vrouw! Kijk eens wat een vechter jij bent! Hoe ongelooflijk sterk en moedig!! Hoe trots jij op jezelf mag zijn! Want hier sta je dan. Een eigen boek. Een website. Je hebt veel mensen bereikt met je verhaal en weet zeker daarmee al een hoop mensen hebt geholpen!
Heb ontzettend veel respect voor jou! Want dit is ontzettend moedig!!
Ben trots op jezelf en geniet van al het moois wat op je pad gaat komen nog.
Heel veel liefs Lindsey.