-
Een andere toekomst door jarenlang seksueel misbruik
Niet alleen fysiek en mentaal heeft vroegkinderlijk en langdurig seksueel misbruik gevolgen. Het werkt door in je hele toekomst, al vele malen heb ik mijn toekomst, mijn dromen moeten aanpassen
-
Een Hulphond te duur?
Het kille argument de kosten? Die zijn allang terugbetaald in wat ik de maatschappij nu minder kost. Een nog beter argument? De menselijke maat, die zou echt leidend moeten zijn. Hoop zo dat wat ik nu ervaar voor zoveel meer mensen mogelijk zal worden in de toekomst, liefst morgen al.
-
Stilte
Vroeger vond ik elke vorm van stilte verschrikkelijk. Voor mij betekende dat juist oorverdovende herrie in mijn hoofd. Als het echt stil was klonk in mijn hoofd de bulderende stem van mijn vader: “duivelskind, rotkind”
-
Afscheid Hulphond Dirk
Lieve Dirk, lieve schat, dank je wel, voor altijd in mijn hart. Heb het goed kanjer en ga genieten van een zo welverdiend zorgeloos leven. Dag maatje, tot we elkaar weer zien.
-
Genitale respons bij seksueel misbruik
In de 30 jaar dat ik in de hulpverlening rondliep heeft geen enkele hulpverlener het ooit hierover gehad of het zelfs maar zijdelings aangekaart.
-
De eerste 1000 dagen
De eerste 1000 dagen van een kindje zijn het meest bepalend voor de rest van hun (emotionele) leven. Dat begint al voor de geboorte, de schade die je oploopt kan zo ver gaan dat er zelfs DNA verandering optreedt. Dat verklaart veel voor mij, mijn start was ronduit slecht en liefdeloos. Ik werd geboren in Sittard, we woonde in Helmond maar daar was een gespecialiseerde arts. Ik ben geboren met de keizersnede, mijn moeder verloor bijna haar leven en is zich de eerste dagen niet bewust geweest van mijn bestaan. Uiteindelijk moest zij 3 maanden in het ziekenhuis blijven, terwijl ik naar huis mocht. Een auto hadden mijn ouders niet…
-
Brief aan jou!!
Mishandeling, vernedering, incest, 25 jaar lang maakte ik het allemaal mee. Ik weet nog toen mijn eerste boek uitkwam en de media deskundige van mijn uitgever Pauw en Witteman benaderde zij als antwoord gaven: “het is geen maatschappelijk probleem”. En dat is de vinger op de zere plek. Zoveel mensen denken, een ander meldt wel, ik bemoei me er niet mee, wat als ik meld en het is niet waar? Allerlei redenen waarbij we de verantwoording bij de ander leggen. Als kind was ik zo ontzettend alleen, zo eenzaam, zo enorm angstig elke minuut van de dag. Nooit wist ik welke straf ik die dag zou krijgen. Elke dag weer…
-
Bewust en ongewild kinderloos
Als ik als kind met mijn poppen speelde, zag ik mezelf altijd later als moeder. Mijn kindje zou nooit de pijn en angst hoeven meemaken die ik meemaakte. De eerste 25 jaar van mijn leven werd ik verkracht, vernederd, mishandeld en verwaarloosd. Toch bleef er ruimte voor liefde in mezelf. Kinderen waar ik van zou houden, die ik zou verzorgen, het was voor mij logisch. Toch is het heel anders gegaan. Op mijn 25ste wist ik te ontsnappen aan de hel die “thuis” heette. Een jaar later leerde ik de man kennen met wie ik nu 27 samenleef en 25 jaar mee ben getrouwd. Met het stoppen van de incest…
-
Dapper innerlijk kind
Ik durf nu dat innerlijke kind in me te zien, te horen en vooral te troosten. En meer dan ooit ben ik trots op dat kleine meisje, wat was ze dapper, wat was ze sterk. Samen zijn we volgroeid tot een mens die gelooft in zichzelf.
-
Houden van
De eerste 25 jaar van mijn leven heb ik nauwelijks liefde mogen ontvangen, integendeel zelfs. Ik hoor het mijn vader-dader telkens weer zeggen: “Nooit zal er iemand van jouw houden, jij zal altijd alleen blijven, je bent te slecht, te lelijk, het niet waard om van te houden”
