-
Liefde geven en krijgen, niet vanzelfsprekend
Ik leerde liefde te geven en geloof me dat is niet vanzelfsprekend als je dat nooit geleerd hebt. Moeilijker was liefde ontvangen. Het zit in je hoofd, “niemand zal ooit van jouw houden”. Als je niet van jezelf houd is liefde ontvangen erg moeilijk, is het in je hoofd niet mogelijk.
-
Onveilige hechting
Het is 27 juli 1941 als mijn vader iets voor 0.00 uur ter wereld komt. Het is iets na 0.00 uur als zijn moeder overlijdt. Zijn vader is woedend en geeft zijn net geboren zoon de schuld dat hij zijn vrouw is kwijtgeraakt. Voor mijn vader betekent dit een jeugd lang mishandeld worden, misbruikt weer ik niet zeker daarover heeft hij nooit iets gezegd. Zijn vader hertrouwt en zijn halfbroer en halfzus die daaruit geboren worden hebben nooit te maken gehad met mishandelingen. Het is 9 mei 1970 als ik met een keizersnee ter wereld kom. Mijn moeder krijgt complicaties en sterft bijna. Ze weet de eerste dagen niet eens…
-
Erg, erger, ergst
Het doet me verdriet als iemand me zegt: “ik ben alleen maar psychisch mishandeld”. Alleen maar? Enig idee wat het met je doet als je elke dag weer als kind te horen krijgt dat je niets waard bent, dom bent, niks kunt, niet geboren had mogen worden?
-
Niet durven plassen
We moeten allemaal plassen die drang heb je gewoon en kun je niet geheel controleren. Maar voor mij werd het een angstige gebeurtenis vol met schaamte. Ik probeerde het zo veel als ik kon op te houden tot telkens buikpijn aan toe. Dan had ik weer eens flink krampen omdat ik het te lang had opgehouden.
-
Het lichamelijk trauma
Trauma doet veel in je hersenen en worden opgeslagen. En telkens wanneer het niet uitkomt, of je het niet verwacht pakken de herinneringen je. En dat is heftig, heel heftig. Maar dat is niet het enige waarin trauma/seksueel misbruik, mishandeling wordt opgeslagen. Ook je lijf “herinnert”. En al stop je het nog zo ver weg, je lijf herinnert. De lichamelijke herbeleving zijn zo enorm intens.
